8. Papiya Dhana Prayashcittakkallade - Basavanna

కన్నడ వచనము:

ಪಾಪಿಯ ಧನ ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತ್ತಕ್ಕಲ್ಲದೆ, ಸತ್ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ ಸಲ್ಲದಯ್ಯ!

ನಾಯ ಹಾಲು ನಾಯಿಂಗಲ್ಲದೆ, ಪಂಚಾಮೃತಕ್ಕೆ ಸಲ್ಲದಯ್ಯ!
ನಮ್ಮ ಕೂಡಲಸಂಗನ ಶರಣರಿಗಲ್ಲದೆ

ಮಾಡುವ ಅರ್ಥ ವ್ಯರ್ಥ ಕಂಡಯ್ಯ.


తెలుగు లిపిలో: 

పాపియ ధన ప్రాయశ్చిత్తక్కల్లదె, సత్పాత్రక్కె సల్లదయ్య!
నాయ హాలు నాయింగల్లదె, పంచామృతక్కె సల్లదయ్య!
నమ్మ కూడలసంగన శరణరిగల్లదె 
మాడువ అర్థ వ్యర్థ కండయ్య. 

తెలుగు వచనం:

పాపపు ధనము ప్రాయశ్చిత్తమునకుగాక సత్పాత్రకు చెల్లదయ్యా!
కుక్క పాలు కుక్కలకుగాక పంచమృతమునకు చెల్లదయ్యా!
మా కూడలసంగని శరణులకైగాక చేసెడి అర్థము వ్యర్థము చూడయ్య.

వచనకర్త ఆంతర్యం:

పాపపు సంపాదన సత్కార్యములకు పనికిరాదు. పశ్చాత్తపముతో చేయు ప్రాయశ్చిత్తమునకు పని చేయునేమో! ఎలాగంటే కుక్కపాలు కుక్కపిల్లకు మాత్రమే ఉపయోగపడును కాని పంచామృతమునకు గాదు. అంతేగాక శివశరణులను విస్మరించి చేసే ధనార్జన, ధనసేకరణ కూడా వ్యర్థమే!   

విశ్లేషణ:

 ఈ వచనం సంపాదన విషయంలో తీసుకోవలసిన జాగ్రత్తలు గుర్తుజేస్తూ, అలాంటి ధనాన్ని ఇతరులతో పంచుకునే విషయాన్నీ బోధిస్తోంది. 

పాపపు ధనము అంటే మోసము, దొంగతనము, లంచము, జూదము, హింస, వేట వంటి వాటివల్ల తెచ్చిన ధనము. అలాంటి ధనం ఈ పాపములు తెలిసి ప్రాయశ్చిత్తము చేసుకోవాలనుకునే కార్యాలకు పనికి వస్తుందే కాని, దైవకార్యాలకు, మంచివారికి ఇచ్చే దానానికి పనికిరాదు.  ఈనాడు దేవాలయాల్లో వేస్తున్న నల్లధనాన్ని చూస్తూ ఉన్నాము. దుష్ట సంపాదనను ఎలా దాచుకోవలో అర్థంకాక  హుండీలో వేయడం, దేవునికి వజ్రపుకిరీటలు చేయించడం వంటివి వాళ్ళని కాపాడతయానుకోవడం మూర్ఖత్వం. ఇదే విషయాన్ని ఈ వచనం ప్రాబోధిస్తుంది. దేవాలయ నిర్వాహకులు దీన్ని కొంచం గంభీరంగా ఆలోచిస్తే , అలానే కొన్ని నిబంధనలను, తనిఖీలను (checks and balances) ఏర్పాటు చేస్తే, దుష్టధనాన్ని దేవునికి అర్పించవద్దని తీర్మానిస్తే బావుంటుంది. 

అయితే నిత్యం సంపాదించే విషయంలో ప్రతిఒక్కరు దీని గురించి ఆలోచిస్తే సమాజాన్ని పట్టి పీడిస్తున్న లంచగొండితనం, నల్లధనం, ఘరానా మోసాలు (scams), వరకట్నం వంటి కీలక సమస్యలను తొలగించవచ్చు. 

భాధ్యతాయుతమైన ఉద్యోగాలలో ఉండే వ్యక్తులు కొంతమంది లంచం తీసుకోవడం వాళ్ల అధికారంగా భావిస్తున్నారు. దానిని సమర్థించుకునేందుకు యేవో పొంతులేని కారణాలను వెతికి బహిర్గతంగా సిగ్గువిడిచి చెప్పుకుంటారు. దుర్మార్గపు ధనం ఎంత అనుపయోగకరమో, అది దానానికి కూడ అర్హం కాదని, దాన్ని భగవత్కార్యాలకు ఉపయోగించకూడదని తెలుసుకుంటే, అలాంటి ధనాన్ని స్వంత ప్రయోజనాలకు వాడడంవల్ల ఎంత దోషమో అర్థం చేసుకోగలుగుతారు. 

అంతే గాక పరులసొమ్ము పనికి రానిదని నమ్మితే, స్వయంకృషిపై ఆధారపడి బ్రతుకుతారు. తమ పెద్దలు తమకు ఆస్తులు ఇవ్వలేదనే తాపత్రయం, వాటివల్ల కుటుంబంలోనే జరిగే తగాదాలు వంటివి పోతాయి. వరకట్నం పేరుతో ఇతరుల ధనంపై ఆశలు పెంచుకోవడంవంటివి ఎంత చెడుఅలవాట్లో అర్థమై తమ కష్టార్జితం కానిది ముట్టుకోరు.   

ఈ వచనంలో అలాంటి పాపపు ధనాన్ని కుక్కపాలతో పోల్చారు బసవన్న!  కుక్కపాలు మనుషులు త్రాగగలరా? అసలు పిల్లలకు ఇవ్వవలసిన వారసత్వములు -  వినయంతో కూడిన విద్య, తమ కాళ్ళపై తాము నిలబడి ఇతరులకు సహాయ పడగలిగే సామర్త్యం, అచంచలమైన శివభక్తి తప్ప ధనము, ఆస్తులు కావని గ్రహించి, వారికి చిన్నతనం నుండే ఆ అలోచనలను నూరిపోస్తే వాళ్ళ భావిష్యత్తులో ఒకవిధంగా శాంతిని నింపినవారిమవుతాము. దానివల్ల వార్ధక్యంలో (ముసలితనంలో) మనమూ శాంతంగా ఉండగల్గుతామని  నా అభిప్రాయము.

ఇక సంపాదించిన ధనాన్ని శివశరణులకు ఉపయోగపడకపోతే అది వ్యర్థమని ఇంకొక ప్రతిపాదన. శివశరణులంటే సమాజ శ్రేయస్సుని కోరేవారే. వాళ్ళకి అర్పించిన ధనాన్ని తమ స్వార్థ ప్రయోజనాలకు వాడనివారు. అవసరమైన వారికి ఉపయోగపడేలా వనరులను సమకూర్చేవారు. అలా అవసరమున్న వారిని అక్కున చేర్చి వారికి విద్యనేర్పి ప్రయోజకులను చేసే మఠాలు ఈనాటికీ ఉన్నాయి. 

వీరశైవులు పాటించే ఆచారాలలో గణాచారం, భృత్యాచరము వంటివి  దాసోహం, దానము, శివశరణులకు అర్పించిన తరువాతగాని భుజించక పోవడం వంటి  సద్గుణాలను నేర్పుతాయి. ఇలాంటి ఆచారాలను పాటించే మహానుభావులు ఇప్పటికి ఉన్నారు.అన్నీ చేయడం మాకిప్పుడప్పుదే సాధ్యం కాదేమో అనుకోవడం సబబే. అయితే మనకు సాధ్యమైనంత చేయగలము కదా:  కష్టపడి సంపాదించిన ద్రవ్యంలోకొంతైనా సత్పాత్రదానం చేయగలమా? ప్రయత్నపూర్వకంగా మంచి పనులు చేస్తున్న సంస్థలకు సహాయపడగలమా? మనము తినేముందు చుట్టూ ఉన్నవారు తిన్నారో లేదో తెలుసుకోగలమా? వారితో పంచుకోగలమా? ఇతరుల నుండి ఏమి ఆశించకుండా వారి కష్టాలను తెలుసుకోగలమా?అటువంటివి అలవాటు చేసుకుంటే శివశరణులను తృప్తి పరిచినట్లే.  తద్వార ఈ వచనాన్ని జీవనవిధానంలోకి కూడా జీర్ణింపజేయగలము.