కన్నడ వచనం
ಉತ್ತಮಕುಲದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದೆನೆಂಬ
ಕಷ್ಟತನದ ಹೊರೆಯ ಹೊರಿಸದಿರಯ್ಯಾ,
ಕಕ್ಕಯ್ಯನೊಕ್ಕುದನಿಕ್ಕ ನೋಡಯ್ಯಾ,
ದಾಸಯ್ಯಾ ಶಿವದಾನವನೆರೆಯ ನೋಡಯ್ಯಾ,
ಮನ್ನಣೆಯ ಚೆನ್ನಯ್ಯನೆನ್ನುವ ಮನ್ನಿಸ.
ಉನ್ನತ ಮಹಿಮ,
ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವಾ, ಶಿವಧೋ ಶಿವಧೋ !
తెలుగు వచనం
ఉత్తమకులమందు పుట్టితినన్న
కష్టతనపు బరువు భరియింపకుమయ్య
కక్కయ్యమెతుకులేయడు చూడయ్యా
దాసయ్య మజ్జిగపోయడు చూడయ్యా
మన్ననలొందు చెన్నయ్య నను మన్నించడు
ఉన్నత మహిమాకర కూడల సంగమ దేవ, శివశివా, శివశివా !!
అర్థం
ఉత్తమ కులమందు పుట్టినానన్న మాట నా నోట రానివ్వకు. ఇతరుల నోట కూడా నా గురించి అటువంటి పదములు రానివ్వకు. అది వినబడిన శివశరణుల ప్రసాదము లభించదు. వారికి దూరమైపోతాను.
-----------------
కన్నడ వచనం
ಸೆಟ್ಟಿಯೆಂದೆನೆ ಸಿರಿಯಾಳನ
ಮಡಿವಾಳನೆಂಬೆನೆ ಮಾಚಯ್ಯನ
ಡೋಹರನೆಂಬೆನೆ ಕಕ್ಕಯ್ಯನ
ಮಾದಾರನೆಂಬೆನೆ ಚೆನ್ನಯ್ಯನ
ಆನು ಹಾರುವನೆಂದಡೆ ಕೂಡಲಸಂಗಯ್ಯ ನಗುವನಯ್ಯಾ.
ಉತ್ತಮಕುಲದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದೆನೆಂಬ
ಕಷ್ಟತನದ ಹೊರೆಯ ಹೊರಿಸದಿರಯ್ಯಾ,
ಕಕ್ಕಯ್ಯನೊಕ್ಕುದನಿಕ್ಕ ನೋಡಯ್ಯಾ,
ದಾಸಯ್ಯಾ ಶಿವದಾನವನೆರೆಯ ನೋಡಯ್ಯಾ,
ಮನ್ನಣೆಯ ಚೆನ್ನಯ್ಯನೆನ್ನುವ ಮನ್ನಿಸ.
ಉನ್ನತ ಮಹಿಮ,
ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವಾ, ಶಿವಧೋ ಶಿವಧೋ !
తెలుగు లిపిలో
ఉత్తమకులదల్లి హుట్టిదెనెంబ
కష్టతనద హొరెయ హొరిసదిరయ్య ,
కక్కయ్యనొక్కుదనిక్క నోడయ్యా,
దాసయ్య శివదానవ నెరెయ నోడయ్యా,
మన్నణెయ చెన్నయ్యనన్నువ మన్నిస
ఉన్నత మహిమా,
కూడలసంగమ దేవ, శివధో శివధో
తెలుగు వచనం
ఉత్తమకులమందు పుట్టితినన్న
కష్టతనపు బరువు భరియింపకుమయ్య
కక్కయ్యమెతుకులేయడు చూడయ్యా
దాసయ్య మజ్జిగపోయడు చూడయ్యా
మన్ననలొందు చెన్నయ్య నను మన్నించడు
ఉన్నత మహిమాకర కూడల సంగమ దేవ, శివశివా, శివశివా !!
అర్థం
ఉత్తమ కులమందు పుట్టినానన్న మాట నా నోట రానివ్వకు. ఇతరుల నోట కూడా నా గురించి అటువంటి పదములు రానివ్వకు. అది వినబడిన శివశరణుల ప్రసాదము లభించదు. వారికి దూరమైపోతాను.
-----------------
కన్నడ వచనం
ಸೆಟ್ಟಿಯೆಂದೆನೆ ಸಿರಿಯಾಳನ
ಮಡಿವಾಳನೆಂಬೆನೆ ಮಾಚಯ್ಯನ
ಡೋಹರನೆಂಬೆನೆ ಕಕ್ಕಯ್ಯನ
ಮಾದಾರನೆಂಬೆನೆ ಚೆನ್ನಯ್ಯನ
ಆನು ಹಾರುವನೆಂದಡೆ ಕೂಡಲಸಂಗಯ್ಯ ನಗುವನಯ್ಯಾ.
తెలుగు లిపిలో
సెట్టియెందెనె సిరియాళన?
మడివాళ నెంబనె మాచయ్యన?
డోహారనెంబనె కక్కయ్యన?
మాదరనెంబనె చెన్నయ్యన?
ఆను హారువనెందెండె కూడల సంగయ్య నగువనయ్య!!
తెలుగు వచనం
శెట్టియందునే సిరియాళుని?
చాకలియందునే మాచయ్యను?
డోహారుడందునే కక్కయ్యను?
మాదిగయందునే చెన్నయ్యను?
నేను అగ్రజుడననుకొనిన కూడల సంగయ్య నవ్వునయ్య!!
అర్థం
శివశరణులను వారి జన్మము వృత్తి ప్రకారము వేరు చేస్తే శివునికి నచ్చదు. నవ్వుతాడు.
-----------------------
కన్నడ వచనం
ಅಪ್ಪನು ನಮ್ಮ ಮಾದಾರ ಚೆನ್ನಯ್ಯ,
ಬೊಪ್ಪನು ನಮ್ಮ ಡೋಹರ ಕಕ್ಕಯ್ಯ,
ಚಿಕ್ಕಯ್ಯನೆಮ್ಮಯ್ಯ ಕಾಣಯ್ಯ,
ಅಣ್ಣನು ನಮ್ಮ ಕಿನ್ನರ ಬೊಮ್ಮಯ್ಯ,
ಎನ್ನನೇತಕ್ಕರಿಯರಿ, ಕೂಡಲಸಂಗಯ್ಯಾ
తెలుగు లిపిలో
అప్పను నమ్మ మాదరచెన్నయ్య
బొప్పను నమ్మ డోహార కక్కయ్య,
చిక్కయ్యనెమ్మయ్య కాణయ్య,
అణ్ణను నమ్మ కిన్నర బొమ్మయ్య,
ఎన్ననేతక్కరియరి కూడలసంగయ్య?
తెలుగు వచనం
మాదర చెన్నయ్య నా అప్ప
డోహార కక్కయ్య నా పెద్దప్ప
చూడయ్యా, చిక్కయ్య నా చిన్నయ్య
కిన్నర బొమ్మయ్య నా అన్నయ్య
మరినన్నెందుకుపిలువవు కూడలసంగయ్యా?
అర్థం
నీ శరణులనందరినీ వారి వారి జాతి బీదములను ఎంచక, శివధర్మానువర్తనుడనై వారినందరినీ నా ప్రియ బంధువులుగా భావిస్తున్నాను. నీ శరణులకు ఆప్తుడనైన నన్నెందుకు పట్టించుకోవట్లేదు? అంటే శివునికి చేరువవ్వాలంటే బీద-గొప్ప, వర్ణభేదములు వంటిని విడిచి శివశరణులనందరినీ తన ఆప్తులవలే భావించాలి, పూజించాలి.
----------------------
కన్నడ వచనం
ಹಿರಿಯಯ್ಯ ಶ್ವಪಚಯ್ಯ,
ಕಿರಿಯಯ್ಯ ಡೋಹರ ಕಕ್ಕಯ್ಯ,
ಅಯ್ಯಗಳಯ್ಯ ನಮ್ಮ ಮಾದಾರ ಚೆನ್ನಯ್ಯ.
ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವಾ,
ನಿಮ್ಮ ಶರಣರು ಎನ್ನ ಸಲಹುವರಾಗಿ
తెలుగు లిపిలో
హిరియయ్య శ్వపచయ్య,
కిరియయ్య డోహార కక్కయ్య,
అయ్యగళయ్య మాదర చెన్నయ్య
కూడలసంగమదేవా నిమ్మ శరణరు ఎన్న సలహువరాగి
తెలుగు వచనం
పెద్దయ్యయ్యి శ్వపచయ్య,
చిన్నయ్యయ్యి డోహార కక్కయ్య,
అయ్యలకయ్యయ్యి మాదర చెన్నయ్య
కూడలసంగమదేవా మీ శరణులు నన్ను అక్కునజేర్చిరి
అర్థం
శివశరణుల దయ వలన నేను వారి దెగ్గర వాడనైతిని. వారే నా ఆప్తులు, బంధువులు. వారే నన్ను చేరదీసినవారు.
---------
వ్యాఖ్యానం
వీరశైవ సాంప్రదాయంలో శివభక్తులందరూ సమానులేనని కుల బేధం ఉండదని దేవసహిత భక్త మనెగె బందరె అనే వచనంలో చర్చించుకున్నాము. అయితే బసవన్న మాటల వాడే కాదు చేతల వాడు అని నిరూపించే వచనాలు పైవి. గౌరవం కులాన్ని బట్టి, పుట్టుకను బట్టి కాదని, శరణుడు ఏ కులములో పుట్టినా, శరణుడైనందున వారి కులమును ఎంచరాదని బసవన్న నమ్మాడు.
పుట్టింది బ్రాహ్మణుడిగా, పెరిగింది అగ్రహారంలో. ఇతరులను తక్కువ వాళ్ళుగా చూడడం తప్పన్న తలంపు కూడా కలుగని కాలమది. వ్యవస్థలో మిగిలిన కులాలవారు మమ్మల్ని తక్కువగా చూస్తున్నారు అని, వ్యతిరేకించాలని జ్ఞానం ఉండే కాలం కాదు. విధించబడిన సాంప్రదాయాలను నమ్మి అలాగే జీవనం గడిపే సమాజం ఆనాటిది.
బసవన్న తనను గురువుగా భావించి ఇతరులు తనను పూజించండని ఉద్దేశించే పలుకులు ఎక్కడా కనబడవు. పైగా ఎనగింత కిరియరిల్ల, శివభక్తరిగింత హిరియరిల్ల! అంటూ తాను ఇతర శరణులకన్నా తక్కువవాడనని శివునిపై ప్రమాణం చేసాడు. అలానే శివశరణుల పాదోదకాన్ని, ప్రసాదాన్ని స్వీకరించేవాడు. కక్కయ్య ఎంగిలి మెతుకులు ప్రసాదంగా తీసుకునేవాడు. తన ఉత్తమకులంలో పుట్టానని నన్ను వేరు చేయకండని బసవన్న వాపోయారు.బసవన్న గొప్పవాడని తాను తలచినా, ఇతరులు ఆలోచించినా వెంటనే తనకు ఆప్తులైన శరణులు దూరమవుతారు. కక్కయ్య ప్రసాదం పెట్టడానికి జంకుతాడు, దాసయ్య మజ్జిగ పొయ్యడానికి ఆలోచిస్తాడు. చెన్నయ్య తనతో కలసి కూర్చోవడానికి భయపడతాడు. అయితే దీన్ని చమత్కారంగా వాళ్లు తనకన్నా గొప్పవారని చెప్పడానికి, తనను కోప్పడతారని బసవన్న చెప్పుకున్నాడు.
వృత్తి అనేది కేవలం సమాజంలో బ్రతకడానికి చేయవలసిన ధర్మంగా శరణులు బ్రతుకుతారు. ఎంతటి శివభక్తులైనా "ధర్మార్జితేన ద్రవ్యేణ తృప్తిశ్చ కురుతే సదా గురులింగ జంగమానాం" అని నమ్మే వారు. తాము ధర్మ ప్రకారము కష్టపడి సంపాదించిన వస్తువులు మాత్రమే గురువు, జంగమ, లింగ అర్చనలకు ఉపయోగిస్తారు. తమకు తగిన వృత్తిలో పనిచేస్తారు; పనిని మానరు. ఎలాంటి వృత్తిలో ఉన్నా శివశరణులైనందున దాని ప్రకారం వారిని వర్ణ వ్యవస్థతో విభజించడం కుదరదు. అందుకే శివశరణుడైన సిరియాళుడు వ్యాపారం చేసేవాడు కాబట్టి అతన్ని శెట్టి అనవచ్చునా? శరణుల బట్టలను ఉతికే మడివాళ మాచయ్యను చాకలి అనవచ్చునా? చర్మకారుడైన కక్కయ్యను డోహారుడనవచ్చునా? శరణులకు చెప్పులు కుట్టే మాదయ్యను మాదిగయనవచ్చునా? అని ప్రశ్నించాడు బసవన్న.
సిద్ధాంత శిఖామణి, 11వ పరిచ్ఛేదము, 54 వ శ్లోకము
బ్రాహ్మణః క్షత్రియోవాzపి వైశ్యో వా శూద్ర ఏవ వా|
అంత్యజో వా శివే భక్తః శివవన్మాన్య ఏవ సః||
బ్రాహ్మణుడైనా, క్షత్రియుడైనా, వైశ్యుడైనా, శూద్రుడైనా, అంటరానివాడని దూరముంచే పంచముడైనా ఎవరైనా సరే శివభక్తికలిగి ఉన్నట్లయితే శివుని వలే గౌరవనీయుడవుతాడు. అంటే శివభక్తులకు వర్ణముతో సంబంధము లేదు - భక్తుడు శివునితో సమానముగా మాన్యుడు.
55వ శ్లోకం
శివభక్తి సమావేశే క్వ జాతి పరికల్పనా|
ఇంధనేష్వగ్నిదగ్ధేషు కో వా భేదః ప్రకీర్త్యతే ||
శివభక్తి కలిగిన జీవునికి పూర్వపు జాతి భేదముల (బ్రాహ్మణ, క్షత్రియ, వైశ్య, శూద్ర, అంత్యజ మొదలైన) పరికల్పన కుదరదు. అగ్నిలో దగ్ధమైన ఇంధనంలో (కట్టెలు, పుల్లలు, మొక్కలు వంటి వాటి భస్మంలో) భేదములు గుర్తించడం ఎలా కుదరదో అలాగే శివభక్తుల పూర్వజాతిని ఎంచడం కుదరదు.
బసవన్న వీరశైవ ధర్మాన్ని నమ్మి నిరూపించడానికి అవతరించాడు. అందుకే శరణులను తన ఆప్తులుగా భావించాడు. మాదర చెన్నయ్యను తన తండ్రిగా చెప్పుకున్నాడు. డోహార కక్కయ్యను పెదతండ్రిగా పిలిచాడు. చిక్కయ్యను పినతండ్రియన్నాడు. కంసాలి కిన్నర బ్రహ్మయ్యను అన్నయ్య అన్నాడు. శివశరణుల సాంగత్యములో ఉండే వారంటే శివునికి ఇష్టం. కాబట్టి వీరి సంబంధినైన నన్ను చేరదీయమని శివుని వేడుకున్నాడు.
ఇంకో వచనంలో శ్వపచయ్య పెద్దయ్యగా, డోహార కక్కయ్య చిన్నయ్యగా, మాదర చెన్నయ్య తాతగా తనను ప్రేమతో చేరదీసారని చెప్పుకున్నాడు; వారి ప్రేమ వల్ల తాను తరిస్తానని భావించాడు. వారందరినీ తను చేరదీసానన్న మాట ఎప్పుడూ అనలేదు. శరణుల ఆశీర్వాదంతో తాను తరిస్తున్నానని నమ్మాడు. ఇది భక్తునికి, భక్తిలేని వానికి ఉండే వ్యత్యాసం.
ఈనాడు మానవుల సమానత్వం గురించి పోరాడేవారు ఉన్నారు. తేడా ఏంటంటే ఆనాడు బసవన్న సమానత్వం కోసం భక్తిని పంచాడు; ఈనాడు సమానత్వం పేరుతో ద్వేషాన్ని పంచుతున్నారు. ఫోటోలు దిగడానికి చీపురుకట్టలు పట్టే వారు, రోడ్లు ఊడ్చే వారు చాలామంది తగులుతారు. తమ పుట్టు పూర్వోత్తరాలను వదిలి తాము నమ్మిన సిద్ధాంతం ప్రకారము ఇతరులను తమ బంధువులుగా తలచే వాళ్ళు ఎంతమంది?
సుమారు వెయ్యి సంవత్సరాల పూర్వం , వర్ణ వ్యవస్థ నాటుకుపోయిన కాలంలోసిద్ధాంత శిఖామణిలో నేర్పిన సాంప్రదాయాన్ని నిలపడానికి జాతి భేదములు లేకుండా తనను తాను తక్కువ చేసి చూపుకునే బసవన్న వంటి సంస్కర్తను ఏ దేశంలోనైనా ఊహించగలమా?
శరణు శరణార్థి !!!
చాకలియందునే మాచయ్యను?
డోహారుడందునే కక్కయ్యను?
మాదిగయందునే చెన్నయ్యను?
నేను అగ్రజుడననుకొనిన కూడల సంగయ్య నవ్వునయ్య!!
అర్థం
శివశరణులను వారి జన్మము వృత్తి ప్రకారము వేరు చేస్తే శివునికి నచ్చదు. నవ్వుతాడు.
-----------------------
కన్నడ వచనం
ಅಪ್ಪನು ನಮ್ಮ ಮಾದಾರ ಚೆನ್ನಯ್ಯ,
ಬೊಪ್ಪನು ನಮ್ಮ ಡೋಹರ ಕಕ್ಕಯ್ಯ,
ಚಿಕ್ಕಯ್ಯನೆಮ್ಮಯ್ಯ ಕಾಣಯ್ಯ,
ಅಣ್ಣನು ನಮ್ಮ ಕಿನ್ನರ ಬೊಮ್ಮಯ್ಯ,
ಎನ್ನನೇತಕ್ಕರಿಯರಿ, ಕೂಡಲಸಂಗಯ್ಯಾ
తెలుగు లిపిలో
అప్పను నమ్మ మాదరచెన్నయ్య
బొప్పను నమ్మ డోహార కక్కయ్య,
చిక్కయ్యనెమ్మయ్య కాణయ్య,
అణ్ణను నమ్మ కిన్నర బొమ్మయ్య,
ఎన్ననేతక్కరియరి కూడలసంగయ్య?
తెలుగు వచనం
మాదర చెన్నయ్య నా అప్ప
డోహార కక్కయ్య నా పెద్దప్ప
చూడయ్యా, చిక్కయ్య నా చిన్నయ్య
కిన్నర బొమ్మయ్య నా అన్నయ్య
మరినన్నెందుకుపిలువవు కూడలసంగయ్యా?
అర్థం
నీ శరణులనందరినీ వారి వారి జాతి బీదములను ఎంచక, శివధర్మానువర్తనుడనై వారినందరినీ నా ప్రియ బంధువులుగా భావిస్తున్నాను. నీ శరణులకు ఆప్తుడనైన నన్నెందుకు పట్టించుకోవట్లేదు? అంటే శివునికి చేరువవ్వాలంటే బీద-గొప్ప, వర్ణభేదములు వంటిని విడిచి శివశరణులనందరినీ తన ఆప్తులవలే భావించాలి, పూజించాలి.
----------------------
కన్నడ వచనం
ಹಿರಿಯಯ್ಯ ಶ್ವಪಚಯ್ಯ,
ಕಿರಿಯಯ್ಯ ಡೋಹರ ಕಕ್ಕಯ್ಯ,
ಅಯ್ಯಗಳಯ್ಯ ನಮ್ಮ ಮಾದಾರ ಚೆನ್ನಯ್ಯ.
ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವಾ,
ನಿಮ್ಮ ಶರಣರು ಎನ್ನ ಸಲಹುವರಾಗಿ
తెలుగు లిపిలో
హిరియయ్య శ్వపచయ్య,
కిరియయ్య డోహార కక్కయ్య,
అయ్యగళయ్య మాదర చెన్నయ్య
కూడలసంగమదేవా నిమ్మ శరణరు ఎన్న సలహువరాగి
తెలుగు వచనం
పెద్దయ్యయ్యి శ్వపచయ్య,
చిన్నయ్యయ్యి డోహార కక్కయ్య,
అయ్యలకయ్యయ్యి మాదర చెన్నయ్య
కూడలసంగమదేవా మీ శరణులు నన్ను అక్కునజేర్చిరి
అర్థం
శివశరణుల దయ వలన నేను వారి దెగ్గర వాడనైతిని. వారే నా ఆప్తులు, బంధువులు. వారే నన్ను చేరదీసినవారు.
---------
వ్యాఖ్యానం
వీరశైవ సాంప్రదాయంలో శివభక్తులందరూ సమానులేనని కుల బేధం ఉండదని దేవసహిత భక్త మనెగె బందరె అనే వచనంలో చర్చించుకున్నాము. అయితే బసవన్న మాటల వాడే కాదు చేతల వాడు అని నిరూపించే వచనాలు పైవి. గౌరవం కులాన్ని బట్టి, పుట్టుకను బట్టి కాదని, శరణుడు ఏ కులములో పుట్టినా, శరణుడైనందున వారి కులమును ఎంచరాదని బసవన్న నమ్మాడు.
పుట్టింది బ్రాహ్మణుడిగా, పెరిగింది అగ్రహారంలో. ఇతరులను తక్కువ వాళ్ళుగా చూడడం తప్పన్న తలంపు కూడా కలుగని కాలమది. వ్యవస్థలో మిగిలిన కులాలవారు మమ్మల్ని తక్కువగా చూస్తున్నారు అని, వ్యతిరేకించాలని జ్ఞానం ఉండే కాలం కాదు. విధించబడిన సాంప్రదాయాలను నమ్మి అలాగే జీవనం గడిపే సమాజం ఆనాటిది.
బసవన్న తనను గురువుగా భావించి ఇతరులు తనను పూజించండని ఉద్దేశించే పలుకులు ఎక్కడా కనబడవు. పైగా ఎనగింత కిరియరిల్ల, శివభక్తరిగింత హిరియరిల్ల! అంటూ తాను ఇతర శరణులకన్నా తక్కువవాడనని శివునిపై ప్రమాణం చేసాడు. అలానే శివశరణుల పాదోదకాన్ని, ప్రసాదాన్ని స్వీకరించేవాడు. కక్కయ్య ఎంగిలి మెతుకులు ప్రసాదంగా తీసుకునేవాడు. తన ఉత్తమకులంలో పుట్టానని నన్ను వేరు చేయకండని బసవన్న వాపోయారు.బసవన్న గొప్పవాడని తాను తలచినా, ఇతరులు ఆలోచించినా వెంటనే తనకు ఆప్తులైన శరణులు దూరమవుతారు. కక్కయ్య ప్రసాదం పెట్టడానికి జంకుతాడు, దాసయ్య మజ్జిగ పొయ్యడానికి ఆలోచిస్తాడు. చెన్నయ్య తనతో కలసి కూర్చోవడానికి భయపడతాడు. అయితే దీన్ని చమత్కారంగా వాళ్లు తనకన్నా గొప్పవారని చెప్పడానికి, తనను కోప్పడతారని బసవన్న చెప్పుకున్నాడు.
వృత్తి అనేది కేవలం సమాజంలో బ్రతకడానికి చేయవలసిన ధర్మంగా శరణులు బ్రతుకుతారు. ఎంతటి శివభక్తులైనా "ధర్మార్జితేన ద్రవ్యేణ తృప్తిశ్చ కురుతే సదా గురులింగ జంగమానాం" అని నమ్మే వారు. తాము ధర్మ ప్రకారము కష్టపడి సంపాదించిన వస్తువులు మాత్రమే గురువు, జంగమ, లింగ అర్చనలకు ఉపయోగిస్తారు. తమకు తగిన వృత్తిలో పనిచేస్తారు; పనిని మానరు. ఎలాంటి వృత్తిలో ఉన్నా శివశరణులైనందున దాని ప్రకారం వారిని వర్ణ వ్యవస్థతో విభజించడం కుదరదు. అందుకే శివశరణుడైన సిరియాళుడు వ్యాపారం చేసేవాడు కాబట్టి అతన్ని శెట్టి అనవచ్చునా? శరణుల బట్టలను ఉతికే మడివాళ మాచయ్యను చాకలి అనవచ్చునా? చర్మకారుడైన కక్కయ్యను డోహారుడనవచ్చునా? శరణులకు చెప్పులు కుట్టే మాదయ్యను మాదిగయనవచ్చునా? అని ప్రశ్నించాడు బసవన్న.
సిద్ధాంత శిఖామణి, 11వ పరిచ్ఛేదము, 54 వ శ్లోకము
బ్రాహ్మణః క్షత్రియోవాzపి వైశ్యో వా శూద్ర ఏవ వా|
అంత్యజో వా శివే భక్తః శివవన్మాన్య ఏవ సః||
బ్రాహ్మణుడైనా, క్షత్రియుడైనా, వైశ్యుడైనా, శూద్రుడైనా, అంటరానివాడని దూరముంచే పంచముడైనా ఎవరైనా సరే శివభక్తికలిగి ఉన్నట్లయితే శివుని వలే గౌరవనీయుడవుతాడు. అంటే శివభక్తులకు వర్ణముతో సంబంధము లేదు - భక్తుడు శివునితో సమానముగా మాన్యుడు.
55వ శ్లోకం
శివభక్తి సమావేశే క్వ జాతి పరికల్పనా|
ఇంధనేష్వగ్నిదగ్ధేషు కో వా భేదః ప్రకీర్త్యతే ||
శివభక్తి కలిగిన జీవునికి పూర్వపు జాతి భేదముల (బ్రాహ్మణ, క్షత్రియ, వైశ్య, శూద్ర, అంత్యజ మొదలైన) పరికల్పన కుదరదు. అగ్నిలో దగ్ధమైన ఇంధనంలో (కట్టెలు, పుల్లలు, మొక్కలు వంటి వాటి భస్మంలో) భేదములు గుర్తించడం ఎలా కుదరదో అలాగే శివభక్తుల పూర్వజాతిని ఎంచడం కుదరదు.
బసవన్న వీరశైవ ధర్మాన్ని నమ్మి నిరూపించడానికి అవతరించాడు. అందుకే శరణులను తన ఆప్తులుగా భావించాడు. మాదర చెన్నయ్యను తన తండ్రిగా చెప్పుకున్నాడు. డోహార కక్కయ్యను పెదతండ్రిగా పిలిచాడు. చిక్కయ్యను పినతండ్రియన్నాడు. కంసాలి కిన్నర బ్రహ్మయ్యను అన్నయ్య అన్నాడు. శివశరణుల సాంగత్యములో ఉండే వారంటే శివునికి ఇష్టం. కాబట్టి వీరి సంబంధినైన నన్ను చేరదీయమని శివుని వేడుకున్నాడు.
ఇంకో వచనంలో శ్వపచయ్య పెద్దయ్యగా, డోహార కక్కయ్య చిన్నయ్యగా, మాదర చెన్నయ్య తాతగా తనను ప్రేమతో చేరదీసారని చెప్పుకున్నాడు; వారి ప్రేమ వల్ల తాను తరిస్తానని భావించాడు. వారందరినీ తను చేరదీసానన్న మాట ఎప్పుడూ అనలేదు. శరణుల ఆశీర్వాదంతో తాను తరిస్తున్నానని నమ్మాడు. ఇది భక్తునికి, భక్తిలేని వానికి ఉండే వ్యత్యాసం.
ఈనాడు మానవుల సమానత్వం గురించి పోరాడేవారు ఉన్నారు. తేడా ఏంటంటే ఆనాడు బసవన్న సమానత్వం కోసం భక్తిని పంచాడు; ఈనాడు సమానత్వం పేరుతో ద్వేషాన్ని పంచుతున్నారు. ఫోటోలు దిగడానికి చీపురుకట్టలు పట్టే వారు, రోడ్లు ఊడ్చే వారు చాలామంది తగులుతారు. తమ పుట్టు పూర్వోత్తరాలను వదిలి తాము నమ్మిన సిద్ధాంతం ప్రకారము ఇతరులను తమ బంధువులుగా తలచే వాళ్ళు ఎంతమంది?
సుమారు వెయ్యి సంవత్సరాల పూర్వం , వర్ణ వ్యవస్థ నాటుకుపోయిన కాలంలోసిద్ధాంత శిఖామణిలో నేర్పిన సాంప్రదాయాన్ని నిలపడానికి జాతి భేదములు లేకుండా తనను తాను తక్కువ చేసి చూపుకునే బసవన్న వంటి సంస్కర్తను ఏ దేశంలోనైనా ఊహించగలమా?
శరణు శరణార్థి !!!
No comments:
Post a Comment