కన్నడ వచనం
ಚಕೋರಂಗೆ ಚಂದ್ರಮನ ಬೆಳಕಿನ ಚಿಂತೆ
ಅಂಬುಜಕೆ ಭಾನುವಿನ ಉದಯದ ಚಿಂತೆ
ಭ್ರಮರಂಗೆ ಪರಿಮಳದ ಬಂಡುಂಬ ಚಿಂತೆ
ಎನಗೆ ಎನ್ನ ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವನ ನೆನೆವುದೆ ಚಿಂತೆ!
తెలుగు లిపిలో
చకోరంగె చంద్రమన బెళకిన చింతె
అంబుజకె భానువిన ఉదయద చింతె
భ్రమరంగె పరిమళద బండుంబ చింతె
ఎనగె ఎన్న కూడలసంగమదేవన నెనెవుదె చింతె!
తెలుగు వచనం
చకోరమునకు చంద్రుని వెలుగుకై చింత
అంబుజమునకు భానుని ఉదయమునకై చింత
భ్రమరమునకు పరిమళముతో విచ్చుమొగ్గకై చింత
నాకు మన కూడలసంగమ దేవుని నేనచు చింత!!
వచనకర్త ఆంతర్యం:
మనస్సు పరమేశ్వరుని సాక్షాత్కారముకై తపించాలి.
విశ్లేషణ
చకోర పక్షి చంద్రోదయముకై వేచి ఉంటుంది. చంద్రుడున్నంత సేపు అతనివైపే చూస్తూ గడుపుతుంది. లేనప్పుడు చంద్రునికై నిరీక్షణ. చంద్రునికై ఆలోచన. అందుకే దానిని అమితమైన ప్రేమకు సంకేతంగా వాడతారు. చంద్రునికి కూడ అందుకే చకోరబంధువని పేరు.
అంబుజము (కమలము) సూర్యోదయముకై వేచి ఉంటుంది. సూర్యుని ఆగమనముతో వికసిస్తుంది. ఆనందంగా కనిపిస్తుంది. మరల సుర్యస్తమయముతో ముడుచుకుంటుంది. అంటే దాని ఆలోచన అంతా సూర్యుని కోసమే. అందుకే కమలమునకు సూర్యునిపై ప్రేమను ఆపాదించారు. సూర్యున్ని కూడా కమలాప్తుడన్నారు.
భ్రమరము వికసించే పువ్వుకై వేచి ఉంటుంది - పరిమళముతో నిండిన మధువును ఆస్వాదించడానికి. ఇతరములు రుచించవు. పువ్వు పైనే ఆలోచన. మాటిమాటికి దానిచుట్టే తిరుగుతుంది.
ఈ మూడు పోలికలలోనూ కొన్ని విషయాలు గ్రహించగల్గుతాము.
మొదటిది నిరీక్షణ : ఎంతైనా వేచి ఉండ గలిగే సామర్ధ్యం. శివానుగ్రహానికి కూడా అలానే నిరీక్షించాల్సి ఉంటుంది.
రెండవది నమ్మకం: చంద్రుడు తప్పకవస్తాడనే నమ్మకము చకోరానికి. సూర్యుడు వస్తాడనే నమ్మకము కమలమునకు, పువ్వు వికసిస్తుందనే నమ్మకము తుమ్మెదకూ కొంచము కూడా సన్నగిల్లదు. శివునిపైకూడా అటువంటి నమ్మకమే భక్తునికి ఉండాలి.
మూడవది చెక్కు చెదరని ప్రేమ: మనస్సు వికలము కాకుండా అక్కడే ఉంచడం చకోరము చంద్రుని వైపే చూడడంలో నిదర్శనం. భ్రమరము మాటిమాటికి పువ్వు దెగ్గరకు రావడనికి కారణము దాని మనస్సు మాటిమాటికీ పువ్వు వైపు తోసుకెల్లడమే. ఒక భక్తుని మనస్సు కూడా ఎక్కడికి పోయినా మళ్ళి శివుని వైపే వచ్చి చేరుతుంది. అక్కడే లయమవుతుంది.
ఇలా లయమైన మనస్సుకే శివసాక్షాత్కారము జరుగుతుంది. అటువంటి మనస్సులోనే శివజ్ఞానమనే సూర్యోదయము కలిగి "సత్యాన్ని" తెలుసుకొనేది. ఆ నిర్మలమైన "చిత్త"మనెడి మానససరోవరములోనే పరమేశ్వరుడనే పూర్ణచంద్రుని ప్రతిబింబము యొక్క దర్శనము కలిగేది. మనస్సులో ముప్పైఆరు తత్వములనే రేకులున్న పుష్పము వికసించి అందులో పరమాత్మ రూపములో వెలిగే శివదర్శనమను శాశ్వత "ఆనందము" అనే తేనెను ఆస్వాదిస్తాడు జీవుడనే భ్రమరము. ఈ సచ్చిదానంద శివస్వరూప దర్శనముకై చింతించేది తనమనసని బసవన్నఈ వచనంలో చెబుతున్నారు.
అలాంటి శివచింతనే మనందరికీ కలగాలని ఆశిస్తూ .. శరణు శరణార్థి.
No comments:
Post a Comment